پيام يک کودک
انجيلا انجيلا

من يک کودک افغان هستم که پس از چند روز مکتبهاى ماهم آغاز ميگردد؛ من يک آرزوى بزرگ دارم و آن اينست که ميخواهم همه علو م مخصوصاعلوم دينى ، حساب ، درى ،پشتو ....را بسيارخوب يادگرفته،  بحيث يک دختر افغان ومسلمان تعليم يافته شده به ملت خود مصدر خدمت شوم . حالاکه من اين آرزو را دارم از تو اى کسى که حمله انتحارى را انجام ميدهى، خواهش ميکنم که از اينکار دست بکشى و يک راه ديگر راکه در آن هم خدا و هم رسولش از تو خوش باشد در پيش بگيرى. تا ما با خاطرآسوده به دروس خويش حاضرشويم و درس بخوانيم . اگر تو به حملات انتحارى ادامه بدهى ما چگونه بوت ، جراب ،بکس و لباس مکتب خودر ا بپوشيم و با اميدوارى بطرف مکتب برويم ؟از تو خواهش ميکنم که ديگردر شهر ما هواى ترس و وحشت را پراگنده نکن . ما کودک افغان هستيم نه خارجى. نه سلاح داريم نه بلدنگ نه موترونه کدام جاى وجايداد اما يک زبا ن شرين داريم که با همان زبان ترا خطاب ساخته ايم شايد اگرانسان ومسلمان باشى ،اين خواست ماراقبول کنى، زيرا کسى که با مرگ ما خودش را غازى ومسلمان ميگويد اشتباه ميکند   .

                                                                         انجيلا متعلم صنف ششم

 


March 11th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بیانات، پیامها و گزارشها